metoda energetyczna obliczania przemieszczeń, bazująca na obliczeniach dodatkowych układów podstawowych i (najczęściej) graficznym całkowaniu wykresów sił wewnętrznych.
Może być stosowana do analizowania układów statycznie niewyznaczalnych (poprzez usuwanie nadmiarowych więzów kinematycznych), jak również obliczeń wpływu efektów nie mechanicznych np. osiadanie podpór, obciążenia termiczne itp.
